روزهای طلبگی

حاج آقا مجتبی تهرانی:

این نکته را بگویم که این همه در روایات ما تأکید شده است که با دوستان خدا رابطۀ دوستی برقرار کنید و اولیای خدا را دوست بدارید، برای چیست؟ چون این دوستی نقش سازندگی دارد. نکتۀ حسّاسی است؛ چراکه محبّت، پیروساز و اثرگذار است. در آیۀ شریفه از زبان پیغمبراکرم(ص) می فرماید: (اِن کنتُم تُحِبّونَ اللهَ فَاتَّبِعونی)1️⃣؛ «فاء» در اینجا «فاء تفریع» است؛ چه ارتباطی با هم دارند؟ اگر خدا را دوست دارید، من را متابعت کنید. باید بگوید: «اِن کُنتُم تُحِبُّونَ اللَّهَ فَأَطِیعُوا اللَّهَ». امّا در آیۀ شریفه می فرماید: «فَاتَّبِعُونِی». در واقع حبّ به خدا حبّ به اولیای خدا را در پی دارد و حبّ به اولیای خدا پیروساز است. خدا که در بین ما نیست. چقدر زیبا است! «إِن کُنتُم تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی». در واقع این تبعیّت از پیامبراکرم(ص) حلقۀ رابطۀ ما با خدا است؛ چراکه حبّ به خدا، حبّ به غیرخدا را در پی دارد. حبّ به اولیای خدا است که برای انسان سازنده است؛ یعنی روی اعمال انسان نقش دارد و پیروساز است. 

1️⃣ سورۀ مبارکۀ آل عمران، آیۀ 31